adderen

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du français additionner.

Verbe [modifier le wikicode]

Présent Prétérit
ik addeer addeerde
jij addeert
hij, zij, het addeert
wij adderen addeerden
jullie adderen
zij adderen
u addeert addeerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben adderend geaddeerd

adderen \Prononciation ?\ transitif (Archaïsme)

  1. Additionner.

Synonymes[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 44,4 % des Flamands,
  • 51,0 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Same du Nord[modifier le wikicode]

Forme de verbe 1 [modifier le wikicode]

adderen /ˈɑdːeren/

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de adderet.
  2. Thème négatif au prétérit de l’indicatif de adderet.
  3. Participe passé de adderet.

Forme de verbe 2[modifier le wikicode]

Cas Singulier
Nominatif adderen
Accusatif
Génitif
adderen
Illatif
Locatif adderemis
Comitatif adderemiin
Essif adderemin

adderen /ˈɑdːeren/

  1. Nom d’action de adderet.

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

adderen /ˈɑdːeren/

  1. Génitif de adderen.