anduilhenn
Breton[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Forme de nom commun [modifier le wikicode]
Collectif | Singulatif | Pluriel |
---|---|---|
anduilh | anduilhenn | anduilhennoù |
anduilhenn \ãnˈdy.ljɛn\ \ãnˈdy.ʎɛn\ féminin
- (Cuisine) Singulatif de anduilh.
- Hep kemerout amzer d’e zemata, e cʼhoulennas outañ, trubuilhet holl, petra e oa deuet an anduilhenn da vezañ. — (Yeun ar Gow, Anduilhenn an Urcher, in Kontadennoù Kernev - Levrenn 1, Al Liamm, 1998, page 186)
- Sans prendre le temps de lui dire bonjour, il lui demanda, tout troublé, ce qu’était devenue l’andouille.
- Hep kemerout amzer d’e zemata, e cʼhoulennas outañ, trubuilhet holl, petra e oa deuet an anduilhenn da vezañ. — (Yeun ar Gow, Anduilhenn an Urcher, in Kontadennoù Kernev - Levrenn 1, Al Liamm, 1998, page 186)
Dérivés[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 75b