breidel

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Néerlandais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

(1220) Du moyen néerlandais breidel, brejdel, breidele lui-même du proto-germanique *bregdan-[1][2].

Nom commun [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Nom breidel breidels
Diminutif breideltje breideltjes

breidel masculin

  1. (Équitation) Bride.

Synonymes[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

breidel

  1. Première personne singulier du présent de breidelen
  2. Deuxième personne singulier du présent de breidelen en inversion.
  3. Impératif de breidelen.

Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]

En 2013, ce mot était reconnu par[3] :
  • 59,5 % des Flamands,
  • 46,7 % des Néerlandais.

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « breidel » dans Nicoline van der Sijs, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, dbnl.org, Amsterdam, Anvers, 2002, ISBN 978-902042045-6
  2. Nicoline van der Sijss, breidel sur etymologiebank.nl, 2010
  3. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]