cambiarina

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Corse[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Forme d’adjectif [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
Masculin cambiarinu
\Prononciation ?\

\Prononciation ?\
Féminin cambiarina
\Prononciation ?\
cambiarine
\Prononciation ?\

cambiarina \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. Féminin singulier de cambiarinu.
    • A cunsunale f hè detta « cambiarina » perchè u funema [f] si pò realizà di duie manere diverse segondu u cuntestu : [f] o [v]. — (Ghjuvan Maria Comiti, “Pulinumia è standardizazione di l’ortografia”, Langues et cité, numéro 22, décembre 2012)
      En effet, la consonne f est dite « mutante », car le phonème [f] peut se réaliser de deux manières différentes selon le contexte : [f] ou [v]. — (Jean-Marie Comiti, “Polynomie et standardisation de l’orthographe”, id.)

Nom commun [modifier le wikicode]

cambiarina \Prononciation ?\ féminin

  1. (Linguistique) Consonne mutante.