eclèctic

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : eclectic

Catalan[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Singulier Pluriel
Masculin eclèctic
\Prononciation ?\
eclèctics
\Prononciation ?\
Féminin eclèctica
\Prononciation ?\
eclèctiques
\Prononciation ?\

eclèctic \Prononciation ?\ masculin

  1. Éclectique.

Nom commun [modifier le wikicode]

Singulier Pluriel
eclèctic
\Prononciation ?\
eclèctics
\Prononciation ?\

eclèctic \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : eclèctica)

  1. Éclectique.
    Assajant une valoració global de la història descrita en les consideracions finals, Hausius explica les circumstàncies que rodejaren l’acolliment de la KrV, i assenyala com a l’hostilitat inicial seguí, després de la publicació dels Prolegomena kantians, una divisó entre els filòsofs «com és usual, en tres partits»: els partidaris de Kant, els adversaris i els eclèctics. — (Miquel Montserrat i Capella, Narratives de l'idealisme : un assaig sobre la historiografia filosòfica de l'idealisme alemany. Institut d’Estudis Catalans, 2002. 141 p. ISBN 978-84-7283-647-1. L’extrait cité se trouve en page 32.)

Prononciation[modifier le wikicode]