en ho keñver

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de locution prépositive [modifier le wikicode]

Personne Forme
1re du sing. em cʼheñver
2e du sing. ez keñver
3e masc. du sing. en e geñver
3e fém. du sing. en he cʼheñver
1re du plur. en hor cʼheñver
2e du plur. en ho keñver
3e du plur. en o cʼheñver
Impersonnel er cʼheñver

en ho keñver \ɛn‿o ˈkẽːvɛr\

  1. Deuxième personne du pluriel de la préposition e-keñver.
    • Anzavit ouz-omp-ni ho torfed, hag ar Republik a vezo madelezuz enn ho kenver. — (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, page 276)
    • Anzavit ouzhomp-ni ho torfed, hag ar Republik a vezo madelezhus en ho keñver. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 199)
      Avouez-nous votre crime, et la République sera généreuse envers vous.