frant

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Apparenté à Franciszek (« François »), du tchèque Franta[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif frant franci
Vocatif francie franci
Accusatif franta frantów
Génitif franta frantów
Locatif francie frantach
Datif frantowi frantom
Instrumental frantem frantami

frant \Prononciation ?\ masculin animé Note : le nominatif/vocatif pluriel fait aussi frantowie, franty.

  1. Filou, personne intelligente et rusée.
    • Moglibyśmy także Holendrom posłać takich frantów, że dosyć na którego spojrzeć, żeby się złapać za kieszeń. — (Henryk Sienkiewicz, Pisma ulotne)
      On pourrait aussi envoyer de tels filous aux Hollandais qu'il suffirait de regarder pour s'emparer d'une poche.

Synonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Dérivés dans d’autres langues[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « Franciszek », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927