grafa

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : gráfa, -grafa

Espéranto[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Composé de la racine graf (« comte ») et de la finale -a (adjectif).

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif grafa
\ˈɡra.fa\
grafaj
\ˈɡra.faj\
Accusatif grafan
\ˈɡra.fan\
grafajn
\ˈɡra.fajn\

grafa \ˈɡra.fa\     composition de racines de l’ekzercaro §42

  1. Comtal.
    • (Ekzercaro §42) El la tri leteroj unu estis adresita: al Lia Episkopa Moŝto, Sinjoro N.; la dua: al Lia Grafa' Moŝto, Sinjoro P.; …
      Des trois lettres, une était adressée : à Son Éminence ("Sa Grâce Épiscopale"), Monsieur N., la seconde : à Monsieur le Comte ("Sa Grâce Comtale"), Monsieur P.; …

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • Grafo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références[modifier le wikicode]

Bibliographie[modifier le wikicode]

Slovène[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

grafa \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Génitif singulier de graf.
  2. Nominatif duel de graf.
  3. Accusatif duel de graf.