insinueren
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du français insinuer.
Verbe [modifier le wikicode]
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | insinueer | insinueerde |
jij | insinueert | |
hij, zij, het | insinueert | |
wij | insinueren | insinueerden |
jullie | insinueren | |
zij | insinueren | |
u | insinueert | insinueerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | insinuerend | geïnsinueerd |
insinueren \Prononciation ?\ transitif
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 96,3 % des Flamands,
- 94,2 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « insinueren [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]