kler

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin clerus[1].

Nom commun [modifier le wikicode]

kler \klɛr\ masculin inanimé

  1. (Christianisme) Clergé.
    • Hierarchia kościelna nie traktuje świeckich jako partnera do dyskusji o sprawach Kościoła, ponieważ przez wieki stan świecki traktowany był jako podrzędny wobec kleru. — (forum internet)

Synonymes[modifier le wikicode]

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « kler », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927

Croate[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Du latin clerus.

Nom commun [modifier le wikicode]

kler \Prononciation ?\ masculin

  1. Clergé.

Voir aussi[modifier le wikicode]

  • kler sur l’encyclopédie Wikipédia (en croate)