lèu
:
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin levis (« léger »).
Adverbe [modifier le wikicode]
Invariable |
---|
lèu \lɛw\ |
lèu \lɛw\ (graphie normalisée)
- (adverbe de temps) Vite, tôt.
Dérivés[modifier le wikicode]
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Variantes orthographiques[modifier le wikicode]
Prononciation[modifier le wikicode]
- France (Béarn) : écouter « lèu [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- [1] Pierre Augustin Boissier de Sauvages, Dictionnaire languedocien-françois, 1756 vol II - E-Z, [IEO Paris] → consulter cet ouvrage
- [2] Simon-Jude Honnorat, Dictionnaire provençal-français ou Dictionnaire de la langue d’oc, ancienne et moderne, suivi d’un vocabulaire français-provençal, tome IV H-O 1847 → consulter cet ouvrage