outi
Breton[modifier le wikicode]
Forme de préposition [modifier le wikicode]
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | ouzhin |
2e du sing. | ouzhit |
3e masc. du sing. | outañ |
3e fém. du sing. | outi |
1re du plur. | ouzhimp ou ouzhomp |
2e du plur. | ouzhocʼh |
3e du plur. | outo ou oute |
Impersonnel | ouzhor |
outi \ˈutːi\
- Troisième personne du singulier féminin de la préposition ouzh.
- Kristof a rea ann dro d’ar wezenn, a zelle out-hi, souezet o welet peger braz oa. — (Troude ha Milin, Ar marvailler brezounek, Lefournier, Brest, 1870, page 308)
- Christophe faisait le tour de l’arbre, le regardait, surpris de voir comme il était grand.
- Penegwir em-oa kâs outi. — (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 1 : Le langage figuré, Emgleo Breiz - Brud Nevez, 1970, page 215)
- Puisque jʼavais de lʼanimosité contre elle (je la détestais).
- Kristof a rea ann dro d’ar wezenn, a zelle out-hi, souezet o welet peger braz oa. — (Troude ha Milin, Ar marvailler brezounek, Lefournier, Brest, 1870, page 308)