prorogativus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de rogatus, avec le préfixe pro- et le suffixe -ivus.

Adjectif [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif prorogativus prorogativă prorogativum prorogativī prorogativae prorogativă
Vocatif prorogative prorogativă prorogativum prorogativī prorogativae prorogativă
Accusatif prorogativum prorogativăm prorogativum prorogativōs prorogativās prorogativă
Génitif prorogativī prorogativae prorogativī prorogativōrŭm prorogativārŭm prorogativōrŭm
Datif prorogativō prorogativae prorogativō prorogativīs prorogativīs prorogativīs
Ablatif prorogativō prorogativā prorogativō prorogativīs prorogativīs prorogativīs

prorogativus \Prononciation ?\

  1. Prorogatif, qui prorogue.

Références[modifier le wikicode]