segondari
Occitan[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Du latin segundus, de secundarius (« de second rang »).
Adjectif [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | segondari \seɣunˈða.ɾi\ |
segondaris \seɣunˈða.ɾis\ |
Féminin | segondària \seɣunˈða.ɾjo̯\ |
segondàrias \seɣunˈða.ɾjo̯s\ |
segondari \seɣunˈðaɾi\ (graphie normalisée)
- Secondaire.
- (Éducation)
Ensenhament segondària.
- Enseignement secondaire.
Eveniment segondari.
- Événement secondaire.
- (Géologie)
Èra segondària.
- Ère secondaire.
Circuit segondari.
- Circuit secondaire.
- (Politique)
Emorragia segondària.
- Hémorragie secondaire.
- (Éducation)
Dérivés[modifier le wikicode]
Vocabulaire apparenté par le sens[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Singulier | Pluriel |
---|---|
segondari \seɣunˈðaɾi\ |
segondaris \seɣunˈðaɾis\ |
segondari \seɣunˈðaɾi\ masculin (graphie normalisée)
- (Éducation) Secondaire, enseignement secondaire.
Prononciation[modifier le wikicode]
- Béarn (France) : écouter « segondari [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références[modifier le wikicode]
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2