silenta
Espéranto[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | silenta \si.ˈlen.ta\ |
silentaj \si.ˈlen.taj\ |
| Accusatif | silentan \si.ˈlen.tan\ |
silentajn \si.ˈlen.tajn\ |
silenta \si.ˈlen.ta\ composition de racines de l’Antaŭparolo
- Silencieux, tacite.
- (Antaŭparolo) tiujn tri verkojn, kiuj laŭ silenta interkonsento de ĉiuj esperantistoj jam de longe fariĝis fundamento por Esperanto
- ces trois ouvrages, qui, selon, un consensus tacite de tous les espérantistes, est devenu depuis déjà longtemps, un fondement pour l’Espéranto
- (Antaŭparolo) tiujn tri verkojn, kiuj laŭ silenta interkonsento de ĉiuj esperantistoj jam de longe fariĝis fundamento por Esperanto
Prononciation[modifier le wikicode]
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « silenta [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « silenta [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
Bibliographie[modifier le wikicode]
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- silenta sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- silenta sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition silenta présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo, R1 et R2 de l’Akademio de Esperanto).