stagen
Breton[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
stagen \ˈstɑː.ɡɛn\
- Première personne du singulier de l’imparfait de l’indicatif du verbe stagañ/stagiñ.
- Pa ne vezen ken o seniñ va banjo, e krogen da ganañ ha kentizh ha ma paouezen gant ar c’han, e stagen da c’hwitellat a-greiz kalon. — (Jarl Priel, An teirgwern Pembroke, Éditions Al Liamm, 1959, page 62)
- Quand je n’étais pas en train de jouer de mon banjo, je me mettais à chanter et dès que j’arrêtais le chant, je commençais à siffler de bon cœur.
- Pa ne vezen ken o seniñ va banjo, e krogen da ganañ ha kentizh ha ma paouezen gant ar c’han, e stagen da c’hwitellat a-greiz kalon. — (Jarl Priel, An teirgwern Pembroke, Éditions Al Liamm, 1959, page 62)
Notes[modifier le wikicode]
- Ne pas confondre avec stagenn.