succentivus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Adjectif [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | succentivus | succentivă | succentivum | succentivī | succentivae | succentivă |
Vocatif | succentive | succentivă | succentivum | succentivī | succentivae | succentivă |
Accusatif | succentivum | succentivăm | succentivum | succentivōs | succentivās | succentivă |
Génitif | succentivī | succentivae | succentivī | succentivōrŭm | succentivārŭm | succentivōrŭm |
Datif | succentivō | succentivae | succentivō | succentivīs | succentivīs | succentivīs |
Ablatif | succentivō | succentivā | succentivō | succentivīs | succentivīs | succentivīs |
succentivus \Prononciation ?\
- Complétif, qui accompagne.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références[modifier le wikicode]
- « succentivus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « succentivus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage