uczciwy

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Polonais[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Dérivé de uczcić (« honorer »), avec le suffixe -iwy[1], apparenté au tchèque uctivý (« respectueux »), poctivý (« honnête »).

Adjectif [modifier le wikicode]

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif uczciwy uczciwe uczciwa
Vocatif
Accusatif uczciwego uczciwy uczciwą
Génitif uczciwego uczciwej
Locatif uczciwym
Datif uczciwemu
Instrumental uczciwym uczciwą
Pluriel Nominatif uczciwi uczciwe
Vocatif
Accusatif uczciwych
Génitif uczciwych
Locatif
Datif uczciwym
Instrumental uczciwymi

uczciwy \ut͡ʂˈt͡ɕi.vɨ\

  1. Honnête.

Antonymes[modifier le wikicode]

Dérivés[modifier le wikicode]

Prononciation[modifier le wikicode]

Références[modifier le wikicode]

  1. « uczciwy », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927