τομή

Grec ancien

Étymologie

Dérivé de τέμνω (« couper »), avec le suffixe -η, voir τομός, τόμος.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	τομή	αἱ	τομαί	τὼ	τομά
Vocatif		τομή		τομαί		τομά
Accusatif	τὴν	τομήν	τὰς	τομάς	τὼ	τομά
Génitif	τῆς	τομῆς	τῶν	τομῶν	τοῖν	τομαῖν
Datif	τῇ	τομῇ	ταῖς	τομαῖς	τοῖν	τομαῖν

τομή, tomế *\to.ˈmɛː\ féminin

1. Coupe, coupure.
   • διὰ καύσεών τε καὶ τομῶν
2. Incision, opération chirurgicale.
   • τομῇ χρῆσθαι
3. Tronc, chose coupée.

Apparentés étymologiques

• ἀνατομή
• ἀποτομή
• διατομή
• ἐγκατατομή
• ἐκτομή
• ἐντομή
• ἐπιτομή
• κατατομή
• παρατομή
• παρεπιτομή
• περιτομή
• προτομή
• συνεκτομή
• συντομή
• ὑποτομή

Références

• « τομή », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage