ἀϐουλία
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | ἀϐουλία | αἱ | ἀϐουλιαι | τὼ | ἀϐουλία |
| Vocatif | ἀϐουλία | ἀϐουλιαι | ἀϐουλία | |||
| Accusatif | τὴν | ἀϐουλίαν | τὰς | ἀϐουλίας | τὼ | ἀϐουλία |
| Génitif | τῆς | ἀϐουλίας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | ἀϐουλίαιν |
| Datif | τῇ | ἀϐουλίᾳ | ταῖς | ἀϐουλίαις | τοῖν | ἀϐουλίαιν |
ἀϐουλία féminin
- Variante de ἀβουλία.
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage