𐌺𐌰𐌻𐌳𐍃

Gotique

Étymologie

Du proto-germanique *kaldaz.

Adjectif

Flexion forte	Singulier	Pluriel
Nominatif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐍃 (kalds) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰 (kalda) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳 (kald) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹 (kaldái) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐍃 (kaldōs) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰 (kalda) (n)
Accusatif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌽𐌰 (kaldana) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰 (kalda) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳 (kald) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌽𐍃 (kaldans) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐍃 (kaldōs) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰 (kalda) (n)
Génitif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌹𐍃 (kaldis) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹𐌶𐍉𐍃 (kaldáizōs) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌹𐍃 (kaldis) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹𐌶𐌴 (kaldáizē) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹𐌶𐍉 (kaldáizō) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹𐌶𐌴 (kaldáizē) (n)
Datif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌼𐌼𐌰 (kaldamma) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹 (kaldái) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌼𐌼𐌰 (kaldamma) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹𐌼 (kaldáim) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹𐌼 (kaldáim) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹𐌼 (kaldáim) (n)
Flexion faible	Singulier	Pluriel
Nominatif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰 (kalda) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉 (kaldō) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉 (kaldō) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌹 (kaldái) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐌽𐍃 (kaldōns) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰 (kalda) (n)
Accusatif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌽 (kaldan) (m) 𐌺𐌰𐌻𐍉𐌽 (kaldō) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐌽 (kaldōn) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌽𐍃 (kaldans) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐌽𐍃 (kaldōns) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰 (kalda) (n)
Génitif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌹𐌽𐍃 (kaldins) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐌽𐍃 (kaldōns) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌹𐌽𐍃 (kaldins) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌽𐌴 (kaldanē) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐌽𐍉 (kaldōnō) (f) 𐌱𐌻𐌹𐌽𐌳𐌰𐌽𐌴 (kaldanē) (n)
Datif	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌹𐌽 (kaldin) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐌽 (kaldōn) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌹𐌽 (kaldin) (n)	𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌼 (kaldam) (m) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐍉𐌼 (kaldom) (f) 𐌺𐌰𐌻𐌳𐌰𐌼 (kaldam) (n)

𐌺𐌰𐌻𐌳𐍃 (kalds) *\kalds\

1. Froid.