titul
Tchèque
Étymologie
- Du latin titulus.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | titul | tituly |
Génitif | titulu | titulů |
Datif | titulu | titulům |
Accusatif | titul | tituly |
Vocatif | titule | tituly |
Locatif | titulu | titulech |
Instrumental | titulem | tituly |
titul masculin inanimé
- Titre d'un personne.
- šlechtický titul, titre de noblesse.
- Tête de chapitre.
Dérivés
Prononciation
- tchèque : écouter « titul [Prononciation ?] »