Aller au contenu

brunda

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Révision datée du 16 mai 2017 à 21:47 par Baltic Bot (discussion | contributions) (Retrait des liens interlangues qui sont maintenant gérés automatiquement par mw:Extension:Cognate.)

Latin

Étymologie

Peut-être apparenté à brunicus (« petit cheval »), du grec ancien βρέντιον, bréntion (« tête de cerf ») selon Isidore.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif brundă brundae
Vocatif brundă brundae
Accusatif brundăm brundās
Génitif brundae brundārŭm
Datif brundae brundīs
Ablatif brundā brundīs

brunda \Prononciation ?\ féminin

  1. Tête de cerf.
    • Brundisium autem dictum [est] Graece quod brunda caput cervi dicatur: sic est enim ut et cornua videantur et caput et lingua in positione ipsius civitatis. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, XV)

Références