ĉeno
Espéranto
Étymologie
- Du français chaine.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | ĉeno \ˈt͡ʃe.no\ |
ĉenoj \ˈt͡ʃe.noj\ |
| Accusatif | ĉenon \ˈt͡ʃe.non\ |
ĉenojn \ˈt͡ʃe.nojn\ |
ĉeno \ˈt͡ʃe.no\ mot-racine UV
- Chaîne (succession d’anneaux enserrés).
Dérivés
- ĉenero (méronyme), ĉeneto (diminutif)
- ĉeni, enĉenigi, elĉenigi
- kunĉeniĝo
- manĝoĉeno = nutroĉeno
- ĉenhundo
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « ĉeno [Prononciation ?] »
Voir aussi
- Ĉeno sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- ĉeno sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- ĉeno sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "ĉen-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).