trochée
:
Français
Étymologie
Nom commun 1
Singulier | Pluriel |
---|---|
trochée | trochées |
\tʁɔ.ʃe\ |
Synonymes
Dérivés
Traductions
Élément du vers gréco-latin
- Alémanique : Trochäus (*)
- Allemand : Trochäus (de)
- Anglais : trochee (en)
- Biélorusse : харэй (be) charej
- Danois : trokæ (da)
- Espagnol : troqueo (es)
- Espéranto : trokeo (eo)
- Estonien : trohheus (et)
- Estrémègne : troqueu (*)
- Gan : 強弱格 (*)
- Hongrois : trocheus (hu)
- Ido : trokeo (io)
- Interlingua : trocheo (ia)
- Islandais : fallandi tvíliður (is)
- Italien : trocheo (it) masculin
- Japonais : トロキー (ja) torokī
- Néerlandais : trochee (nl)
- Norvégien : troké (no)
- Norvégien (nynorsk) : troké (no)
- Polonais : trochej (pl)
- Portugais : troqueu (pt)
- Roumain : troheu (ro)
- Russe : хорей (ru) khorey, трохей (ru) trokhey, хорея (ru) khoreya
- Serbe : trohej (sr)
- Serbo-croate : trohej (sh)
- Slovaque : trochej (sk)
- Suédois : troké (sv)
- Tchèque : trochej (cs)
- Ukrainien : хорей (uk) khorey
Nom commun 2
Singulier | Pluriel |
---|---|
trochée | trochées |
\tʁɔ.ʃe\ |
trochée \tʁɔ.ʃe\ féminin
- (Agriculture) Ensemble de rameaux qui repoussent de la souche d’un arbre.
- Les bois exploités en taillis ne sont que des trochées.
Voir aussi
- trochée sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- Tout ou partie de cet article a été extrait du Dictionnaire de l’Académie française, huitième édition, 1932-1935 (trochée), mais l’article a pu être modifié depuis.