Conjugaison:français/condoléancer

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
condoléancer
Verbe du premier groupe,
conjugué comme {{fr-conj-1-cer}}

Conjugaison de condoléancer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  condoléance \ʒə  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
tu  condoléances \ty  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
il/elle/on  condoléance \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
nous  condoléançons \nu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sɔ̃\
vous  condoléancez \vu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
ils/elles  condoléancent \[il/ɛl]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
Passé composé
j’ai  condoléancé  \ʒ‿e kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
tu as  condoléancé  \ty a kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
il/elle/on a  condoléancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
nous avons  condoléancé  \nu.z‿a.vɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
vous avez  condoléancé  \vu.z‿a.ve kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
ils/elles ont  condoléancé  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
Imparfait
je  condoléançais \ʒə  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sɛ\
tu  condoléançais \ty  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sɛ\
il/elle/on  condoléançait \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sɛ\
nous  condoléancions \nu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sjɔ̃\
vous  condoléanciez \vu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sje\
ils/elles  condoléançaient \[il/ɛl]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  condoléancé  \ʒ‿a.vɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
tu avais  condoléancé  \ty a.vɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
il/elle/on avait  condoléancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
nous avions  condoléancé  \nu.z‿a.vjɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
vous aviez  condoléancé  \vu.z‿a.vje kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
ils/elles avaient  condoléancé  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
Passé simple
je  condoléançai \ʒə  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
tu  condoléanças \ty  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sa\
il/elle/on  condoléança \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sa\
nous  condoléançâmes \nu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sam\
vous  condoléançâtes \vu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sat\
ils/elles  condoléancèrent \[il/ɛl]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sɛʁ\
Passé antérieur
j’eus  condoléancé  \ʒ‿y kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
tu eus  condoléancé  \ty y kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
il/elle/on eut  condoléancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
nous eûmes  condoléancé  \nu.z‿ym kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
vous eûtes  condoléancé  \vu.z‿yt kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
ils/elles eurent  condoléancé  \[i/ɛ]l.z‿yʁ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
Futur simple
je  condoléancerai \ʒə  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁe\
tu  condoléanceras \ty  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁa\
il/elle/on  condoléancera \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁa\
nous  condoléancerons \nu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁɔ̃\
vous  condoléancerez \vu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁe\
ils/elles  condoléanceront \[il/ɛl]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  condoléancé  \ʒ‿o.ʁe kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
tu auras  condoléancé  \ty o.ʁa kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
il/elle/on aura  condoléancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
nous aurons  condoléancé  \nu.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
vous aurez  condoléancé  \vu.z‿o.ʁe kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
ils/elles auront  condoléancé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\

Subjonctif

Présent
que je  condoléance \kə ʒə  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
que tu  condoléances \kə ty  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
qu’il/elle/on  condoléance \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
que nous  condoléancions \kə nu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sjɔ̃\
que vous  condoléanciez \kə vu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sje\
qu’ils/elles  condoléancent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃s\
Passé
que j’aie  condoléancé  \kə ʒ‿ɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
que tu aies  condoléancé  \kə ty ɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
qu’il/elle/on ait  condoléancé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
que nous ayons  condoléancé  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
que vous ayez  condoléancé  \kə vu.z‿ɛ.je kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
qu’ils/elles aient  condoléancé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
Imparfait
que je  condoléançasse \kə ʒə  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sas\
que tu  condoléançasses \kə ty  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sas\
qu’il/elle/on  condoléançât \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sa\
que nous  condoléançassions \kə nu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sa.sjɔ̃\
que vous  condoléançassiez \kə vu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sa.sje\
qu’ils/elles  condoléançassent \k‿[il/ɛl]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sas\
Plus-que-parfait
que j’eusse  condoléancé  \kə ʒ‿ys kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
que tu eusses  condoléancé  \kə ty ys kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
qu’il/elle/on eût  condoléancé  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
que nous eussions  condoléancé  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
que vous eussiez  condoléancé  \kə vu.z‿y.sje kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
qu’ils/elles eussent  condoléancé  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\

Conditionnel

Présent
je  condoléancerais \ʒə  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁɛ\
tu  condoléancerais \ty  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁɛ\
il/elle/on  condoléancerait \[il/ɛl/ɔ̃]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁɛ\
nous  condoléancerions \nu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sə.ʁjɔ̃\
vous  condoléanceriez \vu  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.sə.ʁje\
ils/elles  condoléanceraient \[il/ɛl]  kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.s(ə.)ʁɛ\
Passé
j’aurais  condoléancé  \ʒ‿o.ʁɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
tu aurais  condoléancé  \ty o.ʁɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
il/elle/on aurait  condoléancé  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
nous aurions  condoléancé  \nu.z‿o.ʁjɔ̃ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
vous auriez  condoléancé  \vu.z‿o.ʁje kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\
ils/elles auraient  condoléancé  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɛ kɔ̃.dɔ.le.ɑ̃.se\

Impératif