Conjugaison:français/reattendre

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Conjugaison en français
reattendre
Verbe du troisième groupe,
conjugué comme {{fr-conj-3-dre}}

Conjugaison de reattendre, verbe du 3e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.


Modes impersonnels

Indicatif

Présent
je  reattends \ʒə  ʁə.a.tɑ̃\
tu  reattends \ty  ʁə.a.tɑ̃\
il/elle/on  reattend \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.a.tɑ̃\
nous  reattendons \nu  ʁə.a.tɑ̃.dɔ̃\
vous  reattendez \vu  ʁə.a.tɑ̃.de\
ils/elles  reattendent \[il/ɛl]  ʁə.a.tɑ̃d\
Passé composé
j’ai  reattendu  \ʒ‿e ʁə.a.tɑ̃.dy\
tu as  reattendu  \ty a ʁə.a.tɑ̃.dy\
il/elle/on a  reattendu  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a ʁə.a.tɑ̃.dy\
nous avons  reattendu  \nu.z‿a.vɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\
vous avez  reattendu  \vu.z‿a.ve ʁə.a.tɑ̃.dy\
ils/elles ont  reattendu  \[i/ɛ]l.z‿ɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\
Imparfait
je  reattendais \ʒə  ʁə.a.tɑ̃.dɛ\
tu  reattendais \ty  ʁə.a.tɑ̃.dɛ\
il/elle/on  reattendait \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.a.tɑ̃.dɛ\
nous  reattendions \nu  ʁə.a.tɑ̃.djɔ̃\
vous  reattendiez \vu  ʁə.a.tɑ̃.dje\
ils/elles  reattendaient \[il/ɛl]  ʁə.a.tɑ̃.dɛ\
Plus-que-parfait
j’avais  reattendu  \ʒ‿a.vɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
tu avais  reattendu  \ty a.vɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
il/elle/on avait  reattendu  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿a.vɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
nous avions  reattendu  \nu.z‿a.vjɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\
vous aviez  reattendu  \vu.z‿a.vje ʁə.a.tɑ̃.dy\
ils/elles avaient  reattendu  \[i/ɛ]l.z‿a.vɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
Passé simple
je  reattendis \ʒə  ʁə.a.tɑ̃.di\
tu  reattendis \ty  ʁə.a.tɑ̃.di\
il/elle/on  reattendit \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.a.tɑ̃.di\
nous  reattendîmes \nu  ʁə.a.tɑ̃.dim\
vous  reattendîtes \vu  ʁə.a.tɑ̃.dit\
ils/elles  reattendirent \[il/ɛl]  ʁə.a.tɑ̃.diʁ\
Passé antérieur
j’eus  reattendu  \ʒ‿y ʁə.a.tɑ̃.dy\
tu eus  reattendu  \ty y ʁə.a.tɑ̃.dy\
il/elle/on eut  reattendu  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.a.tɑ̃.dy\
nous eûmes  reattendu  \nu.z‿ym ʁə.a.tɑ̃.dy\
vous eûtes  reattendu  \vu.z‿yt ʁə.a.tɑ̃.dy\
ils/elles eurent  reattendu  \[i/ɛ]l.z‿yʁ ʁə.a.tɑ̃.dy\
Futur simple
je  reattendrai \ʒə  ʁə.a.tɑ̃.dʁe\
tu  reattendras \ty  ʁə.a.tɑ̃.dʁa\
il/elle/on  reattendra \[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.a.tɑ̃.dʁa\
nous  reattendrons \nu  ʁə.a.tɑ̃.dʁɔ̃\
vous  reattendrez \vu  ʁə.a.tɑ̃.dʁe\
ils/elles  reattendront \[il/ɛl]  ʁə.a.tɑ̃.dʁɔ̃\
Futur antérieur
j’aurai  reattendu  \ʒ‿o.ʁe ʁə.a.tɑ̃.dy\
tu auras  reattendu  \ty o.ʁa ʁə.a.tɑ̃.dy\
il/elle/on aura  reattendu  \[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿o.ʁa ʁə.a.tɑ̃.dy\
nous aurons  reattendu  \nu.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\
vous aurez  reattendu  \vu.z‿o.ʁe ʁə.a.tɑ̃.dy\
ils/elles auront  reattendu  \[i/ɛ]l.z‿o.ʁɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\

Subjonctif

Présent
que je  reattende \kə ʒə  ʁə.a.tɑ̃d\
que tu  reattendes \kə ty  ʁə.a.tɑ̃d\
qu’il/elle/on  reattende \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.a.tɑ̃d\
que nous  reattendions \kə nu  ʁə.a.tɑ̃.djɔ̃\
que vous  reattendiez \kə vu  ʁə.a.tɑ̃.dje\
qu’ils/elles  reattendent \k‿[il/ɛl]  ʁə.a.tɑ̃d\
Passé
que j’aie  reattendu  \kə ʒ‿ɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
que tu aies  reattendu  \kə ty ɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
qu’il/elle/on ait  reattendu  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿ɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
que nous ayons  reattendu  \kə nu.z‿ɛ.jɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\
que vous ayez  reattendu  \kə vu.z‿ɛ.je ʁə.a.tɑ̃.dy\
qu’ils/elles aient  reattendu  \k‿[i/ɛ]l.z‿ɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\
Imparfait
que je  reattendisse \kə ʒə  ʁə.a.tɑ̃.dis\
que tu  reattendisses \kə ty  ʁə.a.tɑ̃.dis\
qu’il/elle/on  reattendît \k‿[il/ɛl/ɔ̃]  ʁə.a.tɑ̃.di\
que nous  reattendissions \kə nu  ʁə.a.tɑ̃.di.sjɔ̃\
que vous  reattendissiez \kə vu  ʁə.a.tɑ̃.di.sje\
qu’ils/elles  reattendissent \k‿[il/ɛl]  ʁə.a.tɑ̃.dis\
Plus-que-parfait
que j’eusse  reattendu  \kə ʒ‿ys ʁə.a.tɑ̃.dy\
que tu eusses  reattendu  \kə ty ys ʁə.a.tɑ̃.dy\
qu’il/elle/on eût  reattendu  \k‿[i.l/ɛ.l/ɔ̃.n]‿y ʁə.a.tɑ̃.dy\
que nous eussions  reattendu  \kə nu.z‿y.sjɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\
que vous eussiez  reattendu  \kə vu.z‿y.sje ʁə.a.tɑ̃.dy\
qu’ils/elles eussent  reattendu  \k‿[i/ɛ]l.z‿ys ʁə.a.tɑ̃.dy\

Conditionnel

Impératif

Présent
  reattends  \ʁə.a.tɑ̃\
  reattendons  \ʁə.a.tɑ̃.dɔ̃\
  reattendez  \ʁə.a.tɑ̃.de\
Passé
 aie  reattendu   \ɛ ʁə.a.tɑ̃.dy\ 
 ayons  reattendu   \ɛ.jɔ̃ ʁə.a.tɑ̃.dy\ 
 ayez  reattendu   \ɛ.je ʁə.a.tɑ̃.dy\