Conjugaison:grec ancien/θείνω

   Présent : θείνω, θείνομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	θείνω	θείνεις	θείνει	θείνετον	θείνετον	θείνομεν	θείνετε	θείνουσῐ/ θείνουσῐν
	subjonctif	θείνω	θείνῃς	θείνῃ	θείνητον	θείνητον	θείνωμεν	θείνητε	θείνωσῐ/ θείνωσῐν
	optatif	θείνοιμῐ	θείνοις	θείνοι	θείνοιτον	θεινοίτην	θείνοιμεν	θείνοιτε	θείνοιεν
	impératif		θεῖνε	θεινέτω	θείνετον	θεινέτων		θείνετε	θεινόντων
moyen/ passif	indicatif	θείνομαι	θείνει/ θείνῃ	θείνεται	θείνεσθον	θείνεσθον	θεινόμεθᾰ	θείνεσθε	θείνονται
	subjonctif	θείνωμαι	θείνῃ	θείνηται	θείνησθον	θείνησθον	θεινώμεθᾰ	θείνησθε	θείνωνται
	optatif	θεινοίμην	θείνοιο	θείνοιτο	θείνοισθον	θεινοίσθην	θεινοίμεθᾰ	θείνοισθε	θείνοιντο
	impératif		θείνου	θεινέσθω	θείνεσθον	θεινέσθων		θείνεσθε	θεινέσθων
		actif				moyen/passif
infinitif		θείνειν				θείνεσθαι
participe	m	θείνων				θεινόμενος
	f	θείνουσᾰ				θεινομένη
	n	θεῖνον				θεινόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Imparfait : ἔθεινον, ἐθεινόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔθεινον	ἔθεινες	ἔθεινε/ ἔθεινεν	ἐθείνετον	ἐθεινέτην	ἐθείνομεν	ἐθείνετε	ἔθεινον
moyen/ passif	indicatif	ἐθεινόμην	ἐθείνου	ἐθείνετο	ἐθείνεσθον	ἐθεινέσθην	ἐθεινόμεθᾰ	ἐθείνεσθε	ἐθείνοντο
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Futur : θενῶ, θενοῦμαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	θενῶ	θενεῖς	θενεῖ	θενεῖτον	θενεῖτον	θενοῦμεν	θενεῖτε	θενοῦσῐ/ θενοῦσῐν
	optatif	θενοίην/ θενοῖμῐ	θενοίης/ θενοῖς	θενοίη/ θενοῖ	θενοίητον/ θενοῖτον	θενοιήτην/ θενοίτην	θενοίημεν/ θενοῖμεν	θενοίητε/ θενοῖτε	θενοίησᾰν/ θενοῖεν
moyen	indicatif	θενοῦμαι	θενεῖ/ θενῇ	θενεῖται	θενεῖσθον	θενεῖσθον	θενούμεθᾰ	θενεῖσθε	θενοῦνται
	optatif	θενοίμην	θενοῖο	θενοῖτο	θενοῖσθον	θενοίσθην	θενοίμεθᾰ	θενοῖσθε	θενοῖντο
		actif			moyen
infinitif		θενεῖν			θενεῖσθαι
participe	m	θενῶν			θενούμενος
	f	θενοῦσᾰ			θενουμένη
	n	θενοῦν			θενούμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes. Ce modèle d'inflexion comportait originellement un sigma (i.e. *θενέσω), qui a été abandonné très tôt dans l'histoire du grec ancien.

   Futur : θενέω, θενέομαι

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	θενέω	θενέεις	θενέει	θενέετον	θενέετον	θενέομεν	θενέετε	θενέουσῐ/ θενέουσῐν
	optatif	θενέοιμῐ	θενέοις	θενέοι	θενέοιτον	θενεοίτην	θενέοιμεν	θενέοιτε	θενέοιεν
moyen	indicatif	θενέομαι	θενέει/ θενέῃ	θενέεται	θενέεσθον	θενέεσθον	θενεόμεθᾰ	θενέεσθε	θενέονται
	optatif	θενεοίμην	θενέοιο	θενέοιτο	θενέοισθον	θενεοίσθην	θενεοίμεθᾰ	θενέοισθε	θενέοιντο
		actif			moyen
infinitif		θενέειν			θενέεσθαι
participe	m	θενέων			θενεόμενος
	f	θενέουσᾰ			θενεομένη
	n	θένεον			θενεόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔθεινᾰ, ἐθεινάμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔθεινᾰ	ἔθεινᾰς	ἔθεινε/ ἔθεινεν	ἐθείνᾰτον	ἐθεινάτην	ἐθείνᾰμεν	ἐθείνᾰτε	ἔθεινᾰν
	subjonctif	θείνω	θείνῃς	θείνῃ	θείνητον	θείνητον	θείνωμεν	θείνητε	θείνωσῐ/ θείνωσῐν
	optatif	θείναιμῐ	θείναις/ θείνειᾰς	θείναι/ θείνειε/ θείνειεν	θείναιτον	θειναίτην	θείναιμεν	θείναιτε	θείναιεν/ θείνειᾰν
	impératif		θεῖνον	θεινάτω	θείνᾰτον	θεινάτων		θείνᾰτε	θεινάντων
moyen	indicatif	ἐθεινάμην	ἐθείνω	ἐθείνᾰτο	ἐθείνᾰσθον	ἐθεινάσθην	ἐθεινάμεθᾰ	ἐθείνᾰσθε	ἐθείνᾰντο
	subjonctif	θείνωμαι	θείνῃ	θείνηται	θείνησθον	θείνησθον	θεινώμεθᾰ	θείνησθε	θείνωνται
	optatif	θειναίμην	θείναιο	θείναιτο	θείναισθον	θειναίσθην	θειναίμεθᾰ	θείναισθε	θείναιντο
	impératif		θεῖναι	θεινάσθω	θείνᾰσθον	θεινάσθων		θείνᾰσθε	θεινάσθων
		actif			moyen
infinitif		θεῖναι			θείνᾰσθαι
participe	m	θείνᾱς			θεινάμενος
	f	θείνᾱσᾰ			θεινᾰμένη
	n	θεῖνᾰν			θεινάμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.

   Aoriste : ἔθενον, ἐθενόμην

nombre		singulier			duel		pluriel
		première	deuxième	troisième	deuxième	troisième	première	deuxième	troisième
actif	indicatif	ἔθενον	ἔθενες	ἔθενε/ ἔθενεν	ἐθένετον	ἐθενέτην	ἐθένομεν	ἐθένετε	ἔθενον
	subjonctif	θένω	θένῃς	θένῃ	θένητον	θένητον	θένωμεν	θένητε	θένωσῐ/ θένωσῐν
	optatif	θένοιμῐ	θένοις	θένοι	θένοιτον	θενοίτην	θένοιμεν	θένοιτε	θένοιεν
	impératif		θένε	θενέτω	θένετον	θενέτων		θένετε	θενόντων
moyen	indicatif	ἐθενόμην	ἐθένου	ἐθένετο	ἐθένεσθον	ἐθενέσθην	ἐθενόμεθᾰ	ἐθένεσθε	ἐθένοντο
	subjonctif	θένωμαι	θένῃ	θένηται	θένησθον	θένησθον	θενώμεθᾰ	θένησθε	θένωνται
	optatif	θενοίμην	θένοιο	θένοιτο	θένοισθον	θενοίσθην	θενοίμεθᾰ	θένοισθε	θένοιντο
	impératif		θενοῦ	θενέσθω	θένεσθον	θενέσθων		θένεσθε	θενέσθων
		actif			moyen
infinitif		θενεῖν			θενέσθαι
participe	m	θενών			θενόμενος
	f	θενοῦσᾰ			θενομένη
	n	θενόν			θενόμενον
Ces tables de conjugaison devraient être considérées comme un guide. Toutes les formes qu'elles contiennent ne sont pas nécessairement attestées, et les formes peuvent varier significativement selon les dialectes.