Conjugaison:latin/adnuntio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de adnuntiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
adnuntiāre adnuntiavisse adnuntiatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
adnuntiārī adnuntiatus, -a, -um esse adnuntiatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
adnuntiatum, adnuntiatū

Participe présent actif
adnuntians, -antis
Participe futur actif
adnuntiatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
adnuntiatus, -a, -um
Adjectif verbal
adnuntiandus, -a, -um

  Nominatif : adnuntiāre
Accusatif : adnuntiāre
Accusatif avec prép. : adnuntiandum
Génitif : adnuntiandī
Datif : adnuntiandō
Ablatif : adnuntiandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
adnuntiā
adnuntiāte

Futur
2PS : adnuntiātō
3PS : adnuntiātō
2PP : adnuntiātōte
3PP : adnuntiantō

  Présent
adnuntiāre
adnuntiāminī

Futur
2PS : adnuntiātor
3PS : adnuntiātor
2PP : -
3PP : adnuntiantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
adnuntiō adnuntiābam adnuntiābō
adnuntiās adnuntiābās adnuntiābis
adnuntiāt adnuntiābat adnuntiābit
adnuntiāmus adnuntiābāmus adnuntiābimus
adnuntiātis adnuntiābātis adnuntiābitis
adnuntiant adnuntiābant adnuntiābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
adnuntiavī adnuntiaveram adnuntiaverō
adnuntiavistī adnuntiaverās adnuntiaveris
adnuntiavit adnuntiaverat adnuntiaverit
adnuntiavimus adnuntiaverāmus adnuntiaverimus
adnuntiavistis adnuntiaveratis adnuntiaveritis
adnuntiavērunt (adnuntiavēre) adnuntiaverant adnuntiaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
adnuntiem adnuntiārem
adnuntiēs adnuntiārēs
adnuntiet adnuntiāret
adnuntiēmus adnuntiārēmus
adnuntiētis adnuntiārētis
adnuntient adnuntiārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
adnuntiaverim adnuntiavissem
adnuntiaverīs adnuntiavissēs
adnuntiaverit adnuntiavisset
adnuntiaverīmus adnuntiavissēmus
adnuntiaverītis adnuntiavissētis
adnuntiaverint adnuntiavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
adnuntior adnuntiabar adnuntiābor
adnuntiāris (adnuntiāre) adnuntiabāris (adnuntiabāre) adnuntiāberis (adnuntiābere)
adnuntiātur adnuntiabātur adnuntiābitur
adnuntiāmur adnuntiabāmur adnuntiābimur
adnuntiāminī adnuntiabāminī adnuntiābiminī
adnuntiāntur adnuntiabantur adnuntiābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
adnuntiatus sum adnuntiatus eram adnuntiatus erō
adnuntiatus es adnuntiatus erās adnuntiatus eris
adnuntiatus est adnuntiatus erat adnuntiatus erit
adnuntiati sumus adnuntiati erāmus adnuntiati erimus
adnuntiati estis adnuntiati erātis adnuntiati eritis
adnuntiati sunt adnuntiati erant adnuntiati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
adnuntier adnuntiārer
adnuntiēris (adnuntiēre) adnuntiārēris (adnuntiārēre)
adnuntiētur adnuntiārētur
adnuntiēmur adnuntiārēmur
adnuntiēminī adnuntiārēminī
adnuntientur adnuntiārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
adnuntiatus sim adnuntiatus essem
adnuntiatus sīs adnuntiatus essēs
adnuntiatus sit adnuntiatus esset
adnuntiati sīmus adnuntiati essēmus
adnuntiati sītis adnuntiati essētis
adnuntiati sint adnuntiati essent