Conjugaison:latin/commoneo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de commoneō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
commonēre commonuisse commonitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
commonērī commonitus, -a, -um esse commonitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
commonitum, commonitū

Participe présent actif
commonens, -entis
Participe futur actif
commonitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
commonitus, -a, -um
Adjectif verbal
commonendus, -a, -um

  Nominatif : commonēre
Accusatif : commonēre
Accusatif avec prép. : commonendum
Génitif : commonendī
Datif : commonendō
Ablatif : commonendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
commonē
commonēte

Futur
2PS : commonētō
3PS : commonētō
2PP : commonētōte
3PP : commonentō

  Présent
commonēre
commonēminī

Futur
2PS : commonētor
3PS : commonētor
2PP : -
3PP : commonentor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
commoneō commonēbam commonēbō
commonēs commonēbās commonēbis
commonēt commonēbat commonēbit
commonēmus commonēbāmus commonēbimus
commonētis commonēbātis commonēbitis
commonent commonēbant commonēbunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
commonuī commonueram commonuerō
commonuistī commonuerās commonueris
commonuit commonuerat commonuerit
commonuimus commonuerāmus commonuerimus
commonuistis commonueratis commonueritis
commonuērunt (commonuēre) commonuerant commonuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
commoneam commonērem
commoneās commonērēs
commoneat commonēret
commoneāmus commonērēmus
commoneātis commonērētis
commoneant commonērent
 
Parfait   Plus-que-parfait
commonuerim commonuissem
commonuerīs commonuissēs
commonuerit commonuisset
commonuerīmus commonuissēmus
commonuerītis commonuissētis
commonuerint commonuissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
commoneor commonēbar commonēbor
commonēris (commonēre) commonēbāris (commonēbāre) commonēberis (commonēbere)
commonētur commonēbātur commonēbitur
commonēmur commonēbāmur commonēbimur
commonēminī commonēbāminī commonēbiminī
commonentur commonēbantur commonēbuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
commonitus sum commonitus eram commonitus erō
commonitus es commonitus erās commonitus eris
commonitus est commonitus erat commonitus erit
commoniti sumus commoniti erāmus commoniti erimus
commoniti estis commoniti erātis commoniti eritis
commoniti sunt commoniti erant commoniti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
commonear commonērer
commoneāris (commoneāre) commonērēris (commonērēre)
commoneātur commonērētur
commoneāmur commonērēmur
commoneāminī commonērēminī
commoneantur commonērentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
commonitus sim commonitus essem
commonitus sīs commonitus essēs
commonitus sit commonitus esset
commoniti sīmus commoniti essēmus
commoniti sītis commoniti essētis
commoniti sint commoniti essent