Conjugaison:latin/conclamo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de conclamō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
conclamāre conclamavisse conclamatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
conclamārī conclamatus, -a, -um esse conclamatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
conclamatum, conclamatū

Participe présent actif
conclamans, -antis
Participe futur actif
conclamatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
conclamatus, -a, -um
Adjectif verbal
conclamandus, -a, -um

  Nominatif : conclamāre
Accusatif : conclamāre
Accusatif avec prép. : conclamandum
Génitif : conclamandī
Datif : conclamandō
Ablatif : conclamandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
conclamā
conclamāte

Futur
2PS : conclamātō
3PS : conclamātō
2PP : conclamātōte
3PP : conclamantō

  Présent
conclamāre
conclamāminī

Futur
2PS : conclamātor
3PS : conclamātor
2PP : -
3PP : conclamantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conclamō conclamābam conclamābō
conclamās conclamābās conclamābis
conclamāt conclamābat conclamābit
conclamāmus conclamābāmus conclamābimus
conclamātis conclamābātis conclamābitis
conclamant conclamābant conclamābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conclamavī conclamaveram conclamaverō
conclamavistī conclamaverās conclamaveris
conclamavit conclamaverat conclamaverit
conclamavimus conclamaverāmus conclamaverimus
conclamavistis conclamaveratis conclamaveritis
conclamavērunt (conclamavēre) conclamaverant conclamaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
conclamem conclamārem
conclamēs conclamārēs
conclamet conclamāret
conclamēmus conclamārēmus
conclamētis conclamārētis
conclament conclamārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
conclamaverim conclamavissem
conclamaverīs conclamavissēs
conclamaverit conclamavisset
conclamaverīmus conclamavissēmus
conclamaverītis conclamavissētis
conclamaverint conclamavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conclamor conclamabar conclamābor
conclamāris (conclamāre) conclamabāris (conclamabāre) conclamāberis (conclamābere)
conclamātur conclamabātur conclamābitur
conclamāmur conclamabāmur conclamābimur
conclamāminī conclamabāminī conclamābiminī
conclamāntur conclamabantur conclamābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conclamatus sum conclamatus eram conclamatus erō
conclamatus es conclamatus erās conclamatus eris
conclamatus est conclamatus erat conclamatus erit
conclamati sumus conclamati erāmus conclamati erimus
conclamati estis conclamati erātis conclamati eritis
conclamati sunt conclamati erant conclamati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
conclamer conclamārer
conclamēris (conclamēre) conclamārēris (conclamārēre)
conclamētur conclamārētur
conclamēmur conclamārēmur
conclamēminī conclamārēminī
conclamentur conclamārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
conclamatus sim conclamatus essem
conclamatus sīs conclamatus essēs
conclamatus sit conclamatus esset
conclamati sīmus conclamati essēmus
conclamati sītis conclamati essētis
conclamati sint conclamati essent