Conjugaison:latin/conicio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de coniciō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
conicĕre conjecisse conjectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
conicī conjectus, -a, -um esse conjectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
conjectum, conjectū

Participe présent actif
coniciens, -entis
Participe futur actif
conjectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
conjectus, -a, -um
Adjectif verbal
coniciendus, -a, -um

  Nominatif : conicĕre
Accusatif : conicĕre
Accusatif avec prép. : coniciendum
Génitif : coniciendī
Datif : coniciendō
Ablatif : coniciendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
conice
conicite

Futur
2PS : conicitō
3PS : conicitō
2PP : conicitōte
3PP : coniciuntō

  Présent
conicĕre
coniciminī

Futur
2PS : conicitor
3PS : conicitor
2PP : -
3PP : coniciuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
coniciō coniciēbam coniciam
conicīs coniciēbās coniciēs
conicīt coniciēbat coniciet
conicīmus coniciēbāmus coniciēmus
conicītis coniciēbātis coniciētis
coniciunt coniciēbant conicient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conjecī conjeceram conjecerō
conjecistī conjecerās conjeceris
conjecit conjecerat conjecerit
conjecimus conjecerāmus conjecerimus
conjecistis conjeceratis conjeceritis
conjecērunt (conjecēre) conjecerant conjecerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
coniciam conicerem
coniciās conicerēs
coniciat coniceret
coniciāmus conicerēmus
coniciātis conicerētis
coniciant conicerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
conjecerim conjecissem
conjecerīs conjecissēs
conjecerit conjecisset
conjecerīmus conjecissēmus
conjecerītis conjecissētis
conjecerint conjecissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conicior conicēbar coniciar
coniceris (conicere) conicēbāris (conicēbāre) coniciēris (coniciēre)
conicitur conicēbātur coniciētur
conicimur conicēbāmur coniciēmur
coniciminī conicēbāminī coniciēminī
coniciuntur conicēbantur conicientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conjectus sum conjectus eram conjectus erō
conjectus es conjectus erās conjectus eris
conjectus est conjectus erat conjectus erit
conjecti sumus conjecti erāmus conjecti erimus
conjecti estis conjecti erātis conjecti eritis
conjecti sunt conjecti erant conjecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
coniciar conicerer
coniciāris (coniciāre) conicerēris (conicerēre)
coniciātur conicerētur
coniciāmur conicerēmur
coniciāminī conicerēminī
coniciantur conicerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
conjectus sim conjectus essem
conjectus sīs conjectus essēs
conjectus sit conjectus esset
conjecti sīmus conjecti essēmus
conjecti sītis conjecti essētis
conjecti sint conjecti essent