Conjugaison:latin/conjicio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de conjiciō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
conjicĕre conjecisse conjectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
conjicī conjectus, -a, -um esse conjectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
conjectum, conjectū

Participe présent actif
conjiciens, -entis
Participe futur actif
conjectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
conjectus, -a, -um
Adjectif verbal
conjiciendus, -a, -um

  Nominatif : conjicĕre
Accusatif : conjicĕre
Accusatif avec prép. : conjiciendum
Génitif : conjiciendī
Datif : conjiciendō
Ablatif : conjiciendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
conjice
conjicite

Futur
2PS : conjicitō
3PS : conjicitō
2PP : conjicitōte
3PP : conjiciuntō

  Présent
conjicĕre
conjiciminī

Futur
2PS : conjicitor
3PS : conjicitor
2PP : -
3PP : conjiciuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conjiciō conjiciēbam conjiciam
conjicīs conjiciēbās conjiciēs
conjicīt conjiciēbat conjiciet
conjicīmus conjiciēbāmus conjiciēmus
conjicītis conjiciēbātis conjiciētis
conjiciunt conjiciēbant conjicient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conjecī conjeceram conjecerō
conjecistī conjecerās conjeceris
conjecit conjecerat conjecerit
conjecimus conjecerāmus conjecerimus
conjecistis conjeceratis conjeceritis
conjecērunt (conjecēre) conjecerant conjecerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
conjiciam conjicerem
conjiciās conjicerēs
conjiciat conjiceret
conjiciāmus conjicerēmus
conjiciātis conjicerētis
conjiciant conjicerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
conjecerim conjecissem
conjecerīs conjecissēs
conjecerit conjecisset
conjecerīmus conjecissēmus
conjecerītis conjecissētis
conjecerint conjecissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
conjicior conjicēbar conjiciar
conjiceris (conjicere) conjicēbāris (conjicēbāre) conjiciēris (conjiciēre)
conjicitur conjicēbātur conjiciētur
conjicimur conjicēbāmur conjiciēmur
conjiciminī conjicēbāminī conjiciēminī
conjiciuntur conjicēbantur conjicientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
conjectus sum conjectus eram conjectus erō
conjectus es conjectus erās conjectus eris
conjectus est conjectus erat conjectus erit
conjecti sumus conjecti erāmus conjecti erimus
conjecti estis conjecti erātis conjecti eritis
conjecti sunt conjecti erant conjecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
conjiciar conjicerer
conjiciāris (conjiciāre) conjicerēris (conjicerēre)
conjiciātur conjicerētur
conjiciāmur conjicerēmur
conjiciāminī conjicerēminī
conjiciantur conjicerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
conjectus sim conjectus essem
conjectus sīs conjectus essēs
conjectus sit conjectus esset
conjecti sīmus conjecti essēmus
conjecti sītis conjecti essētis
conjecti sint conjecti essent