Conjugaison:latin/contigno

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de contignō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
contignāre contignavisse contignatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
contignārī contignatus, -a, -um esse contignatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
contignatum, contignatū

Participe présent actif
contignans, -antis
Participe futur actif
contignatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
contignatus, -a, -um
Adjectif verbal
contignandus, -a, -um

  Nominatif : contignāre
Accusatif : contignāre
Accusatif avec prép. : contignandum
Génitif : contignandī
Datif : contignandō
Ablatif : contignandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
contignā
contignāte

Futur
2PS : contignātō
3PS : contignātō
2PP : contignātōte
3PP : contignantō

  Présent
contignāre
contignāminī

Futur
2PS : contignātor
3PS : contignātor
2PP : -
3PP : contignantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
contignō contignābam contignābō
contignās contignābās contignābis
contignāt contignābat contignābit
contignāmus contignābāmus contignābimus
contignātis contignābātis contignābitis
contignant contignābant contignābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
contignavī contignaveram contignaverō
contignavistī contignaverās contignaveris
contignavit contignaverat contignaverit
contignavimus contignaverāmus contignaverimus
contignavistis contignaveratis contignaveritis
contignavērunt (contignavēre) contignaverant contignaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
contignem contignārem
contignēs contignārēs
contignet contignāret
contignēmus contignārēmus
contignētis contignārētis
contignent contignārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
contignaverim contignavissem
contignaverīs contignavissēs
contignaverit contignavisset
contignaverīmus contignavissēmus
contignaverītis contignavissētis
contignaverint contignavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
contignor contignabar contignābor
contignāris (contignāre) contignabāris (contignabāre) contignāberis (contignābere)
contignātur contignabātur contignābitur
contignāmur contignabāmur contignābimur
contignāminī contignabāminī contignābiminī
contignāntur contignabantur contignābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
contignatus sum contignatus eram contignatus erō
contignatus es contignatus erās contignatus eris
contignatus est contignatus erat contignatus erit
contignati sumus contignati erāmus contignati erimus
contignati estis contignati erātis contignati eritis
contignati sunt contignati erant contignati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
contigner contignārer
contignēris (contignēre) contignārēris (contignārēre)
contignētur contignārētur
contignēmur contignārēmur
contignēminī contignārēminī
contignentur contignārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
contignatus sim contignatus essem
contignatus sīs contignatus essēs
contignatus sit contignatus esset
contignati sīmus contignati essēmus
contignati sītis contignati essētis
contignati sint contignati essent