Conjugaison:latin/destituo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de destituō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
destituere destituisse destitutūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
destituī destitutus, -a, -um esse destitutum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
destitutum, destitutū

Participe présent actif
destituens, -entis
Participe futur actif
destitutūrus, -a, -um
Participe parfait passif
destitutus, -a, -um
Adjectif verbal
destituendus, -a, -um

  Nominatif : destituere
Accusatif : destituere
Accusatif avec prép. : destituendum
Génitif : destituendī
Datif : destituendō
Ablatif : destituendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
destitue
destituite

Futur
2PS : destituitō
3PS : destituitō
2PP : destituitōte
3PP : destituuntō

  Présent
destituere
destituiminī

Futur
2PS : destituitor
3PS : destituitor
2PP : -
3PP : destituuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
destituō destituēbam destituam
destituis destituēbās destituēs
destituit destituēbat destituet
destituimus destituēbāmus destituēmus
destituitis destituēbātis destituētis
destituunt destituēbant destituent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
destituī destitueram destituerō
destituistī destituerās destitueris
destituit destituerat destituerit
destituimus destituerāmus destituerimus
destituistis destitueratis destitueritis
destituērunt (destituēre) destituerant destituerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
destituam destituerem
destituās destituerēs
destituat destitueret
destituāmus destituerēmus
destituātis destituerētis
destituant destituerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
destituerim destituissem
destituerīs destituissēs
destituerit destituisset
destituerīmus destituissēmus
destituerītis destituissētis
destituerint destituissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
destituor destituēbar destituar
destitueris (destituere) destituēbāris (destituēbāre) destituēris (destituēre)
destituitur destituēbātur destituētur
destituimur destituēbāmur destituēmur
destituiminī destituēbāminī destituēminī
destituuntur destituēbantur destituentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
destitutus sum destitutus eram destitutus erō
destitutus es destitutus erās destitutus eris
destitutus est destitutus erat destitutus erit
destituti sumus destituti erāmus destituti erimus
destituti estis destituti erātis destituti eritis
destituti sunt destituti erant destituti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
destituar destituerer
destituāris (destituāre) destituerēris (destituerēre)
destituātur destituerētur
destituāmur destituerēmur
destituāminī destituerēminī
destituantur destituerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
destitutus sim destitutus essem
destitutus sīs destitutus essēs
destitutus sit destitutus esset
destituti sīmus destituti essēmus
destituti sītis destituti essētis
destituti sint destituti essent