Conjugaison:latin/discedo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de discedō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
discedere discessisse discessūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
discessum, discessū

Participe présent actif
discedens, -entis
Participe futur actif
discessūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
discedendus, -a, -um

  Nominatif : discedere
Accusatif : discedere
Accusatif avec prép. : discedendum
Génitif : discedendī
Datif : discedendō
Ablatif : discedendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
discede
discedite

Futur
2PS : disceditō
3PS : disceditō
2PP : disceditōte
3PP : disceduntō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
discedō discedēbam discedam
discedis discedēbās discedēs
discedit discedēbat discedet
discedimus discedēbāmus discedēmus
disceditis discedēbātis discedētis
discedunt discedēbant discedent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
discessī discesseram discesserō
discessistī discesserās discesseris
discessit discesserat discesserit
discessimus discesserāmus discesserimus
discessistis discesseratis discesseritis
discessērunt (discessēre) discesserant discesserint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
discedam discederem
discedās discederēs
discedat discederet
discedāmus discederēmus
discedātis discederētis
discedant discederent
 
Parfait   Plus-que-parfait
discesserim discessissem
discesserīs discessissēs
discesserit discessisset
discesserīmus discessissēmus
discesserītis discessissētis
discesserint discessissent