Conjugaison:latin/distinguo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de distinguō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
distinguere distinxisse distinctūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
distinguī distinctus, -a, -um esse distinctum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
distinctum, distinctū

Participe présent actif
distinguens, -entis
Participe futur actif
distinctūrus, -a, -um
Participe parfait passif
distinctus, -a, -um
Adjectif verbal
distinguendus, -a, -um

  Nominatif : distinguere
Accusatif : distinguere
Accusatif avec prép. : distinguendum
Génitif : distinguendī
Datif : distinguendō
Ablatif : distinguendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
distingue
distinguite

Futur
2PS : distinguitō
3PS : distinguitō
2PP : distinguitōte
3PP : distinguuntō

  Présent
distinguere
distinguiminī

Futur
2PS : distinguitor
3PS : distinguitor
2PP : -
3PP : distinguuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
distinguō distinguēbam distinguam
distinguis distinguēbās distinguēs
distinguit distinguēbat distinguet
distinguimus distinguēbāmus distinguēmus
distinguitis distinguēbātis distinguētis
distinguunt distinguēbant distinguent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
distinxī distinxeram distinxerō
distinxistī distinxerās distinxeris
distinxit distinxerat distinxerit
distinximus distinxerāmus distinxerimus
distinxistis distinxeratis distinxeritis
distinxērunt (distinxēre) distinxerant distinxerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
distinguam distinguerem
distinguās distinguerēs
distinguat distingueret
distinguāmus distinguerēmus
distinguātis distinguerētis
distinguant distinguerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
distinxerim distinxissem
distinxerīs distinxissēs
distinxerit distinxisset
distinxerīmus distinxissēmus
distinxerītis distinxissētis
distinxerint distinxissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
distinguor distinguēbar distinguar
distingueris (distinguere) distinguēbāris (distinguēbāre) distinguēris (distinguēre)
distinguitur distinguēbātur distinguētur
distinguimur distinguēbāmur distinguēmur
distinguiminī distinguēbāminī distinguēminī
distinguuntur distinguēbantur distinguentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
distinctus sum distinctus eram distinctus erō
distinctus es distinctus erās distinctus eris
distinctus est distinctus erat distinctus erit
distincti sumus distincti erāmus distincti erimus
distincti estis distincti erātis distincti eritis
distincti sunt distincti erant distincti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
distinguar distinguerer
distinguāris (distinguāre) distinguerēris (distinguerēre)
distinguātur distinguerētur
distinguāmur distinguerēmur
distinguāminī distinguerēminī
distinguantur distinguerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
distinctus sim distinctus essem
distinctus sīs distinctus essēs
distinctus sit distinctus esset
distincti sīmus distincti essēmus
distincti sītis distincti essētis
distincti sint distincti essent