Conjugaison:latin/epitomo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de epitomō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
epitomāre epitomavisse epitomatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
epitomārī epitomatus, -a, -um esse epitomatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
epitomatum, epitomatū

Participe présent actif
epitomans, -antis
Participe futur actif
epitomatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
epitomatus, -a, -um
Adjectif verbal
epitomandus, -a, -um

  Nominatif : epitomāre
Accusatif : epitomāre
Accusatif avec prép. : epitomandum
Génitif : epitomandī
Datif : epitomandō
Ablatif : epitomandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
epitomā
epitomāte

Futur
2PS : epitomātō
3PS : epitomātō
2PP : epitomātōte
3PP : epitomantō

  Présent
epitomāre
epitomāminī

Futur
2PS : epitomātor
3PS : epitomātor
2PP : -
3PP : epitomantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
epitomō epitomābam epitomābō
epitomās epitomābās epitomābis
epitomāt epitomābat epitomābit
epitomāmus epitomābāmus epitomābimus
epitomātis epitomābātis epitomābitis
epitomant epitomābant epitomābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
epitomavī epitomaveram epitomaverō
epitomavistī epitomaverās epitomaveris
epitomavit epitomaverat epitomaverit
epitomavimus epitomaverāmus epitomaverimus
epitomavistis epitomaveratis epitomaveritis
epitomavērunt (epitomavēre) epitomaverant epitomaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
epitomem epitomārem
epitomēs epitomārēs
epitomet epitomāret
epitomēmus epitomārēmus
epitomētis epitomārētis
epitoment epitomārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
epitomaverim epitomavissem
epitomaverīs epitomavissēs
epitomaverit epitomavisset
epitomaverīmus epitomavissēmus
epitomaverītis epitomavissētis
epitomaverint epitomavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
epitomor epitomabar epitomābor
epitomāris (epitomāre) epitomabāris (epitomabāre) epitomāberis (epitomābere)
epitomātur epitomabātur epitomābitur
epitomāmur epitomabāmur epitomābimur
epitomāminī epitomabāminī epitomābiminī
epitomāntur epitomabantur epitomābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
epitomatus sum epitomatus eram epitomatus erō
epitomatus es epitomatus erās epitomatus eris
epitomatus est epitomatus erat epitomatus erit
epitomati sumus epitomati erāmus epitomati erimus
epitomati estis epitomati erātis epitomati eritis
epitomati sunt epitomati erant epitomati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
epitomer epitomārer
epitomēris (epitomēre) epitomārēris (epitomārēre)
epitomētur epitomārētur
epitomēmur epitomārēmur
epitomēminī epitomārēminī
epitomentur epitomārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
epitomatus sim epitomatus essem
epitomatus sīs epitomatus essēs
epitomatus sit epitomatus esset
epitomati sīmus epitomati essēmus
epitomati sītis epitomati essētis
epitomati sint epitomati essent