Conjugaison:latin/exaspero

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de exasperō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
exasperāre exasperavisse exasperatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
exasperārī exasperatus, -a, -um esse exasperatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
exasperatum, exasperatū

Participe présent actif
exasperans, -antis
Participe futur actif
exasperatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
exasperatus, -a, -um
Adjectif verbal
exasperandus, -a, -um

  Nominatif : exasperāre
Accusatif : exasperāre
Accusatif avec prép. : exasperandum
Génitif : exasperandī
Datif : exasperandō
Ablatif : exasperandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
exasperā
exasperāte

Futur
2PS : exasperātō
3PS : exasperātō
2PP : exasperātōte
3PP : exasperantō

  Présent
exasperāre
exasperāminī

Futur
2PS : exasperātor
3PS : exasperātor
2PP : -
3PP : exasperantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
exasperō exasperābam exasperābō
exasperās exasperābās exasperābis
exasperāt exasperābat exasperābit
exasperāmus exasperābāmus exasperābimus
exasperātis exasperābātis exasperābitis
exasperant exasperābant exasperābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
exasperavī exasperaveram exasperaverō
exasperavistī exasperaverās exasperaveris
exasperavit exasperaverat exasperaverit
exasperavimus exasperaverāmus exasperaverimus
exasperavistis exasperaveratis exasperaveritis
exasperavērunt (exasperavēre) exasperaverant exasperaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
exasperem exasperārem
exasperēs exasperārēs
exasperet exasperāret
exasperēmus exasperārēmus
exasperētis exasperārētis
exasperent exasperārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
exasperaverim exasperavissem
exasperaverīs exasperavissēs
exasperaverit exasperavisset
exasperaverīmus exasperavissēmus
exasperaverītis exasperavissētis
exasperaverint exasperavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
exasperor exasperabar exasperābor
exasperāris (exasperāre) exasperabāris (exasperabāre) exasperāberis (exasperābere)
exasperātur exasperabātur exasperābitur
exasperāmur exasperabāmur exasperābimur
exasperāminī exasperabāminī exasperābiminī
exasperāntur exasperabantur exasperābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
exasperatus sum exasperatus eram exasperatus erō
exasperatus es exasperatus erās exasperatus eris
exasperatus est exasperatus erat exasperatus erit
exasperati sumus exasperati erāmus exasperati erimus
exasperati estis exasperati erātis exasperati eritis
exasperati sunt exasperati erant exasperati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
exasperer exasperārer
exasperēris (exasperēre) exasperārēris (exasperārēre)
exasperētur exasperārētur
exasperēmur exasperārēmur
exasperēminī exasperārēminī
exasperentur exasperārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
exasperatus sim exasperatus essem
exasperatus sīs exasperatus essēs
exasperatus sit exasperatus esset
exasperati sīmus exasperati essēmus
exasperati sītis exasperati essētis
exasperati sint exasperati essent