Conjugaison:latin/existimo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de existimō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
existimāre existimavisse existimatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
existimārī existimatus, -a, -um esse existimatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
existimatum, existimatū

Participe présent actif
existimans, -antis
Participe futur actif
existimatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
existimatus, -a, -um
Adjectif verbal
existimandus, -a, -um

  Nominatif : existimāre
Accusatif : existimāre
Accusatif avec prép. : existimandum
Génitif : existimandī
Datif : existimandō
Ablatif : existimandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
existimā
existimāte

Futur
2PS : existimātō
3PS : existimātō
2PP : existimātōte
3PP : existimantō

  Présent
existimāre
existimāminī

Futur
2PS : existimātor
3PS : existimātor
2PP : -
3PP : existimantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
existimō existimābam existimābō
existimās existimābās existimābis
existimāt existimābat existimābit
existimāmus existimābāmus existimābimus
existimātis existimābātis existimābitis
existimant existimābant existimābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
existimavī existimaveram existimaverō
existimavistī existimaverās existimaveris
existimavit existimaverat existimaverit
existimavimus existimaverāmus existimaverimus
existimavistis existimaveratis existimaveritis
existimavērunt (existimavēre) existimaverant existimaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
existimem existimārem
existimēs existimārēs
existimet existimāret
existimēmus existimārēmus
existimētis existimārētis
existiment existimārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
existimaverim existimavissem
existimaverīs existimavissēs
existimaverit existimavisset
existimaverīmus existimavissēmus
existimaverītis existimavissētis
existimaverint existimavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
existimor existimabar existimābor
existimāris (existimāre) existimabāris (existimabāre) existimāberis (existimābere)
existimātur existimabātur existimābitur
existimāmur existimabāmur existimābimur
existimāminī existimabāminī existimābiminī
existimāntur existimabantur existimābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
existimatus sum existimatus eram existimatus erō
existimatus es existimatus erās existimatus eris
existimatus est existimatus erat existimatus erit
existimati sumus existimati erāmus existimati erimus
existimati estis existimati erātis existimati eritis
existimati sunt existimati erant existimati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
existimer existimārer
existimēris (existimēre) existimārēris (existimārēre)
existimētur existimārētur
existimēmur existimārēmur
existimēminī existimārēminī
existimentur existimārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
existimatus sim existimatus essem
existimatus sīs existimatus essēs
existimatus sit existimatus esset
existimati sīmus existimati essēmus
existimati sītis existimati essētis
existimati sint existimati essent