Conjugaison:latin/explano

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de explanō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
explanāre explanavisse explanatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
explanārī explanatus, -a, -um esse explanatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
explanatum, explanatū

Participe présent actif
explanans, -antis
Participe futur actif
explanatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
explanatus, -a, -um
Adjectif verbal
explanandus, -a, -um

  Nominatif : explanāre
Accusatif : explanāre
Accusatif avec prép. : explanandum
Génitif : explanandī
Datif : explanandō
Ablatif : explanandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
explanā
explanāte

Futur
2PS : explanātō
3PS : explanātō
2PP : explanātōte
3PP : explanantō

  Présent
explanāre
explanāminī

Futur
2PS : explanātor
3PS : explanātor
2PP : -
3PP : explanantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
explanō explanābam explanābō
explanās explanābās explanābis
explanāt explanābat explanābit
explanāmus explanābāmus explanābimus
explanātis explanābātis explanābitis
explanant explanābant explanābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
explanavī explanaveram explanaverō
explanavistī explanaverās explanaveris
explanavit explanaverat explanaverit
explanavimus explanaverāmus explanaverimus
explanavistis explanaveratis explanaveritis
explanavērunt (explanavēre) explanaverant explanaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
explanem explanārem
explanēs explanārēs
explanet explanāret
explanēmus explanārēmus
explanētis explanārētis
explanent explanārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
explanaverim explanavissem
explanaverīs explanavissēs
explanaverit explanavisset
explanaverīmus explanavissēmus
explanaverītis explanavissētis
explanaverint explanavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
explanor explanabar explanābor
explanāris (explanāre) explanabāris (explanabāre) explanāberis (explanābere)
explanātur explanabātur explanābitur
explanāmur explanabāmur explanābimur
explanāminī explanabāminī explanābiminī
explanāntur explanabantur explanābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
explanatus sum explanatus eram explanatus erō
explanatus es explanatus erās explanatus eris
explanatus est explanatus erat explanatus erit
explanati sumus explanati erāmus explanati erimus
explanati estis explanati erātis explanati eritis
explanati sunt explanati erant explanati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
explaner explanārer
explanēris (explanēre) explanārēris (explanārēre)
explanētur explanārētur
explanēmur explanārēmur
explanēminī explanārēminī
explanentur explanārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
explanatus sim explanatus essem
explanatus sīs explanatus essēs
explanatus sit explanatus esset
explanati sīmus explanati essēmus
explanati sītis explanati essētis
explanati sint explanati essent