Conjugaison:latin/expugno

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de expugnō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
expugnāre expugnavisse expugnatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
expugnārī expugnatus, -a, -um esse expugnatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
expugnatum, expugnatū

Participe présent actif
expugnans, -antis
Participe futur actif
expugnatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
expugnatus, -a, -um
Adjectif verbal
expugnandus, -a, -um

  Nominatif : expugnāre
Accusatif : expugnāre
Accusatif avec prép. : expugnandum
Génitif : expugnandī
Datif : expugnandō
Ablatif : expugnandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
expugnā
expugnāte

Futur
2PS : expugnātō
3PS : expugnātō
2PP : expugnātōte
3PP : expugnantō

  Présent
expugnāre
expugnāminī

Futur
2PS : expugnātor
3PS : expugnātor
2PP : -
3PP : expugnantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
expugnō expugnābam expugnābō
expugnās expugnābās expugnābis
expugnāt expugnābat expugnābit
expugnāmus expugnābāmus expugnābimus
expugnātis expugnābātis expugnābitis
expugnant expugnābant expugnābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
expugnavī expugnaveram expugnaverō
expugnavistī expugnaverās expugnaveris
expugnavit expugnaverat expugnaverit
expugnavimus expugnaverāmus expugnaverimus
expugnavistis expugnaveratis expugnaveritis
expugnavērunt (expugnavēre) expugnaverant expugnaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
expugnem expugnārem
expugnēs expugnārēs
expugnet expugnāret
expugnēmus expugnārēmus
expugnētis expugnārētis
expugnent expugnārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
expugnaverim expugnavissem
expugnaverīs expugnavissēs
expugnaverit expugnavisset
expugnaverīmus expugnavissēmus
expugnaverītis expugnavissētis
expugnaverint expugnavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
expugnor expugnabar expugnābor
expugnāris (expugnāre) expugnabāris (expugnabāre) expugnāberis (expugnābere)
expugnātur expugnabātur expugnābitur
expugnāmur expugnabāmur expugnābimur
expugnāminī expugnabāminī expugnābiminī
expugnāntur expugnabantur expugnābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
expugnatus sum expugnatus eram expugnatus erō
expugnatus es expugnatus erās expugnatus eris
expugnatus est expugnatus erat expugnatus erit
expugnati sumus expugnati erāmus expugnati erimus
expugnati estis expugnati erātis expugnati eritis
expugnati sunt expugnati erant expugnati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
expugner expugnārer
expugnēris (expugnēre) expugnārēris (expugnārēre)
expugnētur expugnārētur
expugnēmur expugnārēmur
expugnēminī expugnārēminī
expugnentur expugnārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
expugnatus sim expugnatus essem
expugnatus sīs expugnatus essēs
expugnatus sit expugnatus esset
expugnati sīmus expugnati essēmus
expugnati sītis expugnati essētis
expugnati sint expugnati essent