Conjugaison:latin/insignio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de insigniō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
insignīre insignivisse insignitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
insignīrī insignitus, -a, -um esse insignitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
insignitum, insignitū

Participe présent actif
insigniens, -entis
Participe futur actif
insignitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
insignitus, -a, -um
Adjectif verbal
insigniendus, -a, -um

  Nominatif : insignīre
Accusatif : insignīre
Accusatif avec prép. : insigniendum
Génitif : insigniendī
Datif : insigniendō
Ablatif : insigniendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
insignī
insignīte

Futur
2PS : insignītō
3PS : insignītō
2PP : insignītōte
3PP : insigniuntō

  Présent
insignīre
insignīminī

Futur
2PS : insignītor
3PS : insignītor
2PP : -
3PP : insigniuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
insigniō insigniēbam insigniam
insignīs insigniēbās insigniēs
insignīt insigniēbat insigniet
insignīmus insigniēbāmus insigniēmus
insignītis insigniēbātis insigniētis
insigniunt insigniēbant insignient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
insignivī insigniveram insigniverō
insignivistī insigniverās insigniveris
insignivit insigniverat insigniverit
insignivimus insigniverāmus insigniverimus
insignivistis insigniveratis insigniveritis
insignivērunt (insignivēre) insigniverant insigniverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
insigniam insignīrem
insigniās insignīrēs
insigniat insignīret
insigniāmus insignīrēmus
insigniātis insignīrētis
insigniant insignīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
insigniverim insignivissem
insigniverīs insignivissēs
insigniverit insignivisset
insigniverīmus insignivissēmus
insigniverītis insignivissētis
insigniverint insignivissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
insignior insignēbar insigniar
insignīris (insignīre) insignēbāris (insignēbāre) insigniēris (insigniēre)
insignītur insignēbātur insigniētur
insignīmur insignēbāmur insigniēmur
insignīminī insignēbāminī insigniēminī
insigniuntur insignēbantur insignientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
insignitus sum insignitus eram insignitus erō
insignitus es insignitus erās insignitus eris
insignitus est insignitus erat insignitus erit
insigniti sumus insigniti erāmus insigniti erimus
insigniti estis insigniti erātis insigniti eritis
insigniti sunt insigniti erant insigniti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
insigniar insignīrer
insigniāris (insigniāre) insignīrēris (insignīrēre)
insigniātur insignīrētur
insigniāmur insignīrēmur
insigniāminī insignīrēminī
insigniantur insignīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
insignitus sim insignitus essem
insignitus sīs insignitus essēs
insignitus sit insignitus esset
insigniti sīmus insigniti essēmus
insigniti sītis insigniti essētis
insigniti sint insigniti essent