Conjugaison:latin/intelligo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de intelligō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
intelligere intellexisse intellectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
intelligī intellectus, -a, -um esse intellectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
intellectum, intellectū

Participe présent actif
intelligens, -entis
Participe futur actif
intellectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
intellectus, -a, -um
Adjectif verbal
intelligendus, -a, -um

  Nominatif : intelligere
Accusatif : intelligere
Accusatif avec prép. : intelligendum
Génitif : intelligendī
Datif : intelligendō
Ablatif : intelligendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
intellige
intelligite

Futur
2PS : intelligitō
3PS : intelligitō
2PP : intelligitōte
3PP : intelliguntō

  Présent
intelligere
intelligiminī

Futur
2PS : intelligitor
3PS : intelligitor
2PP : -
3PP : intelliguntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
intelligō intelligēbam intelligam
intelligis intelligēbās intelligēs
intelligit intelligēbat intelliget
intelligimus intelligēbāmus intelligēmus
intelligitis intelligēbātis intelligētis
intelligunt intelligēbant intelligent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
intellexī intellexeram intellexerō
intellexistī intellexerās intellexeris
intellexit intellexerat intellexerit
intelleximus intellexerāmus intellexerimus
intellexistis intellexeratis intellexeritis
intellexērunt (intellexēre) intellexerant intellexerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
intelligam intelligerem
intelligās intelligerēs
intelligat intelligeret
intelligāmus intelligerēmus
intelligātis intelligerētis
intelligant intelligerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
intellexerim intellexissem
intellexerīs intellexissēs
intellexerit intellexisset
intellexerīmus intellexissēmus
intellexerītis intellexissētis
intellexerint intellexissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
intelligor intelligēbar intelligar
intelligeris (intelligere) intelligēbāris (intelligēbāre) intelligēris (intelligēre)
intelligitur intelligēbātur intelligētur
intelligimur intelligēbāmur intelligēmur
intelligiminī intelligēbāminī intelligēminī
intelliguntur intelligēbantur intelligentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
intellectus sum intellectus eram intellectus erō
intellectus es intellectus erās intellectus eris
intellectus est intellectus erat intellectus erit
intellecti sumus intellecti erāmus intellecti erimus
intellecti estis intellecti erātis intellecti eritis
intellecti sunt intellecti erant intellecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
intelligar intelligerer
intelligāris (intelligāre) intelligerēris (intelligerēre)
intelligātur intelligerētur
intelligāmur intelligerēmur
intelligāminī intelligerēminī
intelligantur intelligerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
intellectus sim intellectus essem
intellectus sīs intellectus essēs
intellectus sit intellectus esset
intellecti sīmus intellecti essēmus
intellecti sītis intellecti essētis
intellecti sint intellecti essent