Conjugaison:latin/interdico

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de interdicō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
interdicere interdixisse interdictūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
interdicī interdictus, -a, -um esse interdictum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
interdictum, interdictū

Participe présent actif
interdicens, -entis
Participe futur actif
interdictūrus, -a, -um
Participe parfait passif
interdictus, -a, -um
Adjectif verbal
interdicendus, -a, -um

  Nominatif : interdicere
Accusatif : interdicere
Accusatif avec prép. : interdicendum
Génitif : interdicendī
Datif : interdicendō
Ablatif : interdicendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
interdic
interdicite

Futur
2PS : interdicitō
3PS : interdicitō
2PP : interdicitōte
3PP : interdicuntō

  Présent
interdicere
interdiciminī

Futur
2PS : interdicitor
3PS : interdicitor
2PP : -
3PP : interdicuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
interdicō interdicēbam interdicam
interdicis interdicēbās interdicēs
interdicit interdicēbat interdicet
interdicimus interdicēbāmus interdicēmus
interdicitis interdicēbātis interdicētis
interdicunt interdicēbant interdicent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
interdixī interdixeram interdixerō
interdixistī interdixerās interdixeris
interdixit interdixerat interdixerit
interdiximus interdixerāmus interdixerimus
interdixistis interdixeratis interdixeritis
interdixērunt (interdixēre) interdixerant interdixerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
interdicam interdicerem
interdicās interdicerēs
interdicat interdiceret
interdicāmus interdicerēmus
interdicātis interdicerētis
interdicant interdicerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
interdixerim interdixissem
interdixerīs interdixissēs
interdixerit interdixisset
interdixerīmus interdixissēmus
interdixerītis interdixissētis
interdixerint interdixissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
interdicor interdicēbar interdicar
interdiceris (interdicere) interdicēbāris (interdicēbāre) interdicēris (interdicēre)
interdicitur interdicēbātur interdicētur
interdicimur interdicēbāmur interdicēmur
interdiciminī interdicēbāminī interdicēminī
interdicuntur interdicēbantur interdicentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
interdictus sum interdictus eram interdictus erō
interdictus es interdictus erās interdictus eris
interdictus est interdictus erat interdictus erit
interdicti sumus interdicti erāmus interdicti erimus
interdicti estis interdicti erātis interdicti eritis
interdicti sunt interdicti erant interdicti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
interdicar interdicerer
interdicāris (interdicāre) interdicerēris (interdicerēre)
interdicātur interdicerētur
interdicāmur interdicerēmur
interdicāminī interdicerēminī
interdicantur interdicerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
interdictus sim interdictus essem
interdictus sīs interdictus essēs
interdictus sit interdictus esset
interdicti sīmus interdicti essēmus
interdicti sītis interdicti essētis
interdicti sint interdicti essent