Conjugaison:latin/nuntio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de nuntiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
nuntiāre nuntiavisse nuntiatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
nuntiārī nuntiatus, -a, -um esse nuntiatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
nuntiatum, nuntiatū

Participe présent actif
nuntians, -antis
Participe futur actif
nuntiatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
nuntiatus, -a, -um
Adjectif verbal
nuntiandus, -a, -um

  Nominatif : nuntiāre
Accusatif : nuntiāre
Accusatif avec prép. : nuntiandum
Génitif : nuntiandī
Datif : nuntiandō
Ablatif : nuntiandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
nuntiā
nuntiāte

Futur
2PS : nuntiātō
3PS : nuntiātō
2PP : nuntiātōte
3PP : nuntiantō

  Présent
nuntiāre
nuntiāminī

Futur
2PS : nuntiātor
3PS : nuntiātor
2PP : -
3PP : nuntiantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
nuntiō nuntiābam nuntiābō
nuntiās nuntiābās nuntiābis
nuntiāt nuntiābat nuntiābit
nuntiāmus nuntiābāmus nuntiābimus
nuntiātis nuntiābātis nuntiābitis
nuntiant nuntiābant nuntiābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
nuntiavī nuntiaveram nuntiaverō
nuntiavistī nuntiaverās nuntiaveris
nuntiavit nuntiaverat nuntiaverit
nuntiavimus nuntiaverāmus nuntiaverimus
nuntiavistis nuntiaveratis nuntiaveritis
nuntiavērunt (nuntiavēre) nuntiaverant nuntiaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
nuntiem nuntiārem
nuntiēs nuntiārēs
nuntiet nuntiāret
nuntiēmus nuntiārēmus
nuntiētis nuntiārētis
nuntient nuntiārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
nuntiaverim nuntiavissem
nuntiaverīs nuntiavissēs
nuntiaverit nuntiavisset
nuntiaverīmus nuntiavissēmus
nuntiaverītis nuntiavissētis
nuntiaverint nuntiavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
nuntior nuntiabar nuntiābor
nuntiāris (nuntiāre) nuntiabāris (nuntiabāre) nuntiāberis (nuntiābere)
nuntiātur nuntiabātur nuntiābitur
nuntiāmur nuntiabāmur nuntiābimur
nuntiāminī nuntiabāminī nuntiābiminī
nuntiāntur nuntiabantur nuntiābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
nuntiatus sum nuntiatus eram nuntiatus erō
nuntiatus es nuntiatus erās nuntiatus eris
nuntiatus est nuntiatus erat nuntiatus erit
nuntiati sumus nuntiati erāmus nuntiati erimus
nuntiati estis nuntiati erātis nuntiati eritis
nuntiati sunt nuntiati erant nuntiati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
nuntier nuntiārer
nuntiēris (nuntiēre) nuntiārēris (nuntiārēre)
nuntiētur nuntiārētur
nuntiēmur nuntiārēmur
nuntiēminī nuntiārēminī
nuntientur nuntiārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
nuntiatus sim nuntiatus essem
nuntiatus sīs nuntiatus essēs
nuntiatus sit nuntiatus esset
nuntiati sīmus nuntiati essēmus
nuntiati sītis nuntiati essētis
nuntiati sint nuntiati essent