Conjugaison:latin/permitto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de permittō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
permittere permisisse permissūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
permittī permissus, -a, -um esse permissum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
permissum, permissū

Participe présent actif
permittens, -entis
Participe futur actif
permissūrus, -a, -um
Participe parfait passif
permissus, -a, -um
Adjectif verbal
permittendus, -a, -um

  Nominatif : permittere
Accusatif : permittere
Accusatif avec prép. : permittendum
Génitif : permittendī
Datif : permittendō
Ablatif : permittendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
permitte
permittite

Futur
2PS : permittitō
3PS : permittitō
2PP : permittitōte
3PP : permittuntō

  Présent
permittere
permittiminī

Futur
2PS : permittitor
3PS : permittitor
2PP : -
3PP : permittuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
permittō permittēbam permittam
permittis permittēbās permittēs
permittit permittēbat permittet
permittimus permittēbāmus permittēmus
permittitis permittēbātis permittētis
permittunt permittēbant permittent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
permisī permiseram permiserō
permisistī permiserās permiseris
permisit permiserat permiserit
permisimus permiserāmus permiserimus
permisistis permiseratis permiseritis
permisērunt (permisēre) permiserant permiserint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
permittam permitterem
permittās permitterēs
permittat permitteret
permittāmus permitterēmus
permittātis permitterētis
permittant permitterent
 
Parfait   Plus-que-parfait
permiserim permisissem
permiserīs permisissēs
permiserit permisisset
permiserīmus permisissēmus
permiserītis permisissētis
permiserint permisissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
permittor permittēbar permittar
permitteris (permittere) permittēbāris (permittēbāre) permittēris (permittēre)
permittitur permittēbātur permittētur
permittimur permittēbāmur permittēmur
permittiminī permittēbāminī permittēminī
permittuntur permittēbantur permittentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
permissus sum permissus eram permissus erō
permissus es permissus erās permissus eris
permissus est permissus erat permissus erit
permissi sumus permissi erāmus permissi erimus
permissi estis permissi erātis permissi eritis
permissi sunt permissi erant permissi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
permittar permitterer
permittāris (permittāre) permitterēris (permitterēre)
permittātur permitterētur
permittāmur permitterēmur
permittāminī permitterēminī
permittantur permitterentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
permissus sim permissus essem
permissus sīs permissus essēs
permissus sit permissus esset
permissi sīmus permissi essēmus
permissi sītis permissi essētis
permissi sint permissi essent