Aller au contenu

Conjugaison:latin/poenio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de poeniō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
poenīre poenivisse poenitūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
poenīrī poenitus, -a, -um esse poenitum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
poenitum, poenitū

Participe présent actif
poeniens, -entis
Participe futur actif
poenitūrus, -a, -um
Participe parfait passif
poenitus, -a, -um
Adjectif verbal
poeniendus, -a, -um

  Nominatif : poenīre
Accusatif : poenīre
Accusatif avec prép. : poeniendum
Génitif : poeniendī
Datif : poeniendō
Ablatif : poeniendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
poenī
poenīte

Futur
2PS : poenītō
3PS : poenītō
2PP : poenītōte
3PP : poeniuntō

  Présent
poenīre
poenīminī

Futur
2PS : poenītor
3PS : poenītor
2PP : -
3PP : poeniuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
poeniō poeniēbam poeniam
poenīs poeniēbās poeniēs
poenīt poeniēbat poeniet
poenīmus poeniēbāmus poeniēmus
poenītis poeniēbātis poeniētis
poeniunt poeniēbant poenient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
poenivī poeniveram poeniverō
poenivistī poeniverās poeniveris
poenivit poeniverat poeniverit
poenivimus poeniverāmus poeniverimus
poenivistis poeniveratis poeniveritis
poenivērunt (poenivēre) poeniverant poeniverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
poeniam poenīrem
poeniās poenīrēs
poeniat poenīret
poeniāmus poenīrēmus
poeniātis poenīrētis
poeniant poenīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
poeniverim poenivissem
poeniverīs poenivissēs
poeniverit poenivisset
poeniverīmus poenivissēmus
poeniverītis poenivissētis
poeniverint poenivissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
poenior poenēbar poeniar
poenīris (poenīre) poenēbāris (poenēbāre) poeniēris (poeniēre)
poenītur poenēbātur poeniētur
poenīmur poenēbāmur poeniēmur
poenīminī poenēbāminī poeniēminī
poeniuntur poenēbantur poenientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
poenitus sum poenitus eram poenitus erō
poenitus es poenitus erās poenitus eris
poenitus est poenitus erat poenitus erit
poeniti sumus poeniti erāmus poeniti erimus
poeniti estis poeniti erātis poeniti eritis
poeniti sunt poeniti erant poeniti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
poeniar poenīrer
poeniāris (poeniāre) poenīrēris (poenīrēre)
poeniātur poenīrētur
poeniāmur poenīrēmur
poeniāminī poenīrēminī
poeniantur poenīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
poenitus sim poenitus essem
poenitus sīs poenitus essēs
poenitus sit poenitus esset
poeniti sīmus poeniti essēmus
poeniti sītis poeniti essētis
poeniti sint poeniti essent