Conjugaison:latin/praecurro

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de praecurrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
praecurrere praecŭcurrisse praecursūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
praecurrī praecursus, -a, -um esse praecursum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
praecursum, praecursū

Participe présent actif
praecurrens, -entis
Participe futur actif
praecursūrus, -a, -um
Participe parfait passif
praecursus, -a, -um
Adjectif verbal
praecurrendus, -a, -um

  Nominatif : praecurrere
Accusatif : praecurrere
Accusatif avec prép. : praecurrendum
Génitif : praecurrendī
Datif : praecurrendō
Ablatif : praecurrendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
praecurre
praecurrite

Futur
2PS : praecurritō
3PS : praecurritō
2PP : praecurritōte
3PP : praecurruntō

  Présent
praecurrere
praecurriminī

Futur
2PS : praecurritor
3PS : praecurritor
2PP : -
3PP : praecurruntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praecurrō praecurrēbam praecurram
praecurris praecurrēbās praecurrēs
praecurrit praecurrēbat praecurret
praecurrimus praecurrēbāmus praecurrēmus
praecurritis praecurrēbātis praecurrētis
praecurrunt praecurrēbant praecurrent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praecŭcurrī praecŭcurreram praecŭcurrerō
praecŭcurristī praecŭcurrerās praecŭcurreris
praecŭcurrit praecŭcurrerat praecŭcurrerit
praecŭcurrimus praecŭcurrerāmus praecŭcurrerimus
praecŭcurristis praecŭcurreratis praecŭcurreritis
praecŭcurrērunt (praecŭcurrēre) praecŭcurrerant praecŭcurrerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
praecurram praecurrerem
praecurrās praecurrerēs
praecurrat praecurreret
praecurrāmus praecurrerēmus
praecurrātis praecurrerētis
praecurrant praecurrerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
praecŭcurrerim praecŭcurrissem
praecŭcurrerīs praecŭcurrissēs
praecŭcurrerit praecŭcurrisset
praecŭcurrerīmus praecŭcurrissēmus
praecŭcurrerītis praecŭcurrissētis
praecŭcurrerint praecŭcurrissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praecurror praecurrēbar praecurrar
praecurreris (praecurrere) praecurrēbāris (praecurrēbāre) praecurrēris (praecurrēre)
praecurritur praecurrēbātur praecurrētur
praecurrimur praecurrēbāmur praecurrēmur
praecurriminī praecurrēbāminī praecurrēminī
praecurruntur praecurrēbantur praecurrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praecursus sum praecursus eram praecursus erō
praecursus es praecursus erās praecursus eris
praecursus est praecursus erat praecursus erit
praecursi sumus praecursi erāmus praecursi erimus
praecursi estis praecursi erātis praecursi eritis
praecursi sunt praecursi erant praecursi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
praecurrar praecurrerer
praecurrāris (praecurrāre) praecurrerēris (praecurrerēre)
praecurrātur praecurrerētur
praecurrāmur praecurrerēmur
praecurrāminī praecurrerēminī
praecurrantur praecurrerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
praecursus sim praecursus essem
praecursus sīs praecursus essēs
praecursus sit praecursus esset
praecursi sīmus praecursi essēmus
praecursi sītis praecursi essētis
praecursi sint praecursi essent