Aller au contenu

Conjugaison:latin/praepono

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de praeponō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
praeponere praeposuisse praepositūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
praeponī praepositus, -a, -um esse praepositum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
praepositum, praepositū

Participe présent actif
praeponens, -entis
Participe futur actif
praepositūrus, -a, -um
Participe parfait passif
praepositus, -a, -um
Adjectif verbal
praeponendus, -a, -um

  Nominatif : praeponere
Accusatif : praeponere
Accusatif avec prép. : praeponendum
Génitif : praeponendī
Datif : praeponendō
Ablatif : praeponendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
praepone
praeponite

Futur
2PS : praeponitō
3PS : praeponitō
2PP : praeponitōte
3PP : praeponuntō

  Présent
praeponere
praeponiminī

Futur
2PS : praeponitor
3PS : praeponitor
2PP : -
3PP : praeponuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praeponō praeponēbam praeponam
praeponis praeponēbās praeponēs
praeponit praeponēbat praeponet
praeponimus praeponēbāmus praeponēmus
praeponitis praeponēbātis praeponētis
praeponunt praeponēbant praeponent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praeposuī praeposueram praeposuerō
praeposuistī praeposuerās praeposueris
praeposuit praeposuerat praeposuerit
praeposuimus praeposuerāmus praeposuerimus
praeposuistis praeposueratis praeposueritis
praeposuērunt (praeposuēre) praeposuerant praeposuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
praeponam praeponerem
praeponās praeponerēs
praeponat praeponeret
praeponāmus praeponerēmus
praeponātis praeponerētis
praeponant praeponerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
praeposuerim praeposuissem
praeposuerīs praeposuissēs
praeposuerit praeposuisset
praeposuerīmus praeposuissēmus
praeposuerītis praeposuissētis
praeposuerint praeposuissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praeponor praeponēbar praeponar
praeponeris (praeponere) praeponēbāris (praeponēbāre) praeponēris (praeponēre)
praeponitur praeponēbātur praeponētur
praeponimur praeponēbāmur praeponēmur
praeponiminī praeponēbāminī praeponēminī
praeponuntur praeponēbantur praeponentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praepositus sum praepositus eram praepositus erō
praepositus es praepositus erās praepositus eris
praepositus est praepositus erat praepositus erit
praepositi sumus praepositi erāmus praepositi erimus
praepositi estis praepositi erātis praepositi eritis
praepositi sunt praepositi erant praepositi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
praeponar praeponerer
praeponāris (praeponāre) praeponerēris (praeponerēre)
praeponātur praeponerētur
praeponāmur praeponerēmur
praeponāminī praeponerēminī
praeponantur praeponerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
praepositus sim praepositus essem
praepositus sīs praepositus essēs
praepositus sit praepositus esset
praepositi sīmus praepositi essēmus
praepositi sītis praepositi essētis
praepositi sint praepositi essent